Dariusz Okrasa wiceprzewodniczącym Komisji Kalibracyjno-Handicapowej PZG

Data publikacji: 03.11.2016

„Murarz domy buduje,
Krawiec szyje ubrania,
Ale gdzieżby co uszył,
Gdyby nie miał mieszkania? (…)”

Tak się zaczyna znany wiersz Juliana Tuwima, uświadamiający latorośl, że każdy zawód jest ważny i służy wspólnemu dobru.

W naszym sporcie też jest kilka zawodów (funkcji), o których na co dzień nie pamiętamy, a bez których byśmy sobie za bardzo nie pograli. Greenkeeper jest tu dość oczywistym przykładem, ale nie jedynym.

Zastanawialiście się czasem nad rolą Komisji Kalibracyjno-Handicapowej PZG?

Pytanie jest bardzo na czasie, bo wypada pogratulować Darkowi Okrasie wyboru na wiceprzewodniczącego tej komisji. Darek już wcześniej uczestniczył w jej pracach, ale teraz objął tę zacną funkcję.

Więcej oficjalnych informacji – na stronach PZG.

 

Rola Kalibratora

Darek był tak miły, że zgodził się przybliżyć nieco zadania, które Komisja wykonuje. Dzięki temu możemy docenić ich wkład w przygotowania pól do naszej beztroskiej gry.

Gotowi?…

 

Jednym z zadań Komisji Kalibracyjno-Handicapowej PZG jest kalibracja polskich pól golfowych.

• Celem kalibracji jest umożliwienie porównania wyników rund rozgrywanych na różnych polach golfowych.

• Kalibracja polega przede wszystkim na zmierzeniu długości pola (wszystkich dołków) oraz określeniu wpływu wszystkich czynników na trudność zagrania dołka na par. Uwzględniane są takie czynniki jak: szerokość i nachylenie fairwaya, wysokość rough, usytuowanie i odległości do bunkrów, wody, drzew, OB oraz wielkość, nierówności i otoczenie greenu. Każdy z tych elementów jest dodatkowo oceniany pod względem trudności wyjścia z ewentualnych kłopotów, np.: głębokość bunkrów, możliwość zagrania z obszaru drzew, staczanie się piłki przy nieudanych wrzutkach na green itp.

• Od strony technicznej bezpośrednim wynikiem kalibracji pola jest określenie dwóch współczynników liczbowych dla każdego tee: „course rating” (CR) i „slope rating” (SR). Na podstawie tych dwóch liczb oraz „handicapu EGA” golfisty (ten zapisany w Eaglu PZG) określany jest dla niego „handicap gry” z określonych znaczników tee. W praktyce, dla ułatwienia życia golfistów, obliczone „handicapy gry” są przeważnie pokazywane w kolorowych tabelach wywieszanych w recepcjach pól.

• Oficjalne turnieje i rundy EDS, czyli wyniki mające wpływ na wartość handicapu golfisty, mogą być rozgrywane tylko na polach skalibrowanych: 9- i 18-dołkowych.

• Pola powinny być kalibrowane nie rzadziej niż raz na 10 lat, oraz po wprowadzeniu istotnych zmian w długości lub trudności dołków. W tym roku skalibrowane zostały nowe pola 9-dołkowe: Przytok i Arłamów.

• Istotnym elementem kalibracji pola jest oczywiście długość dołków czyli usytuowanie znaczników tee. W trakcie normalnej eksploatacji pola mogą być one przesuwane nie dalej niż 9 metrów od pozycji wyjściowej i w taki sposób, żeby całkowita długość pola nie zmieniła się o więcej niż 90 metrów. Przy większych zmianach wyniki rundy nie powinny być brane pod uwagę do celów handicapowych. Wynika to z arytmetyki kalibracji, według której zmiana całkowitej długości pola o 200 metrów oznacza odpowiednią zmianę handicapu gry o ok. 1 uderzenie.

• Tajemnicze współczynniki CR i SR są w praktyce dość łatwe do interpretacji. Wartość CR (zazwyczaj w granicach 69-74) oznacza jaki wynik na polu powinien uzyskać golfista z handicapem 0. Natomiast wartość SR (zwykle 110-140) określa poziom dodatkowych trudności pola dla słabszych golfistów – pole o średniej trudności ma SR około 113; pola o SR powyżej 130 jest po prostu trudne dla graczy z handicapem większym od 20.

 

 

Darku, dzięki za wyjaśnienia i jeszcze raz gratulacje. A przy okazji – obyście mieli jak najwięcej roboty, bo to by oznaczało, że powstają w Polsce nowe pola.

 

Red.

 

Aby dodawać i oglądać komentarze zaloguj się

« wstecz